அத்தியாயம் 3: கிலாபத் இயக்கம்

கிலாபத் (1919-1924) மற்றும் ஒத்துழையாமை இயக்கம் (1919-1922) ஆகிய இரண்டும் இந்தியாவில் ஆங்கிலேயர்கள் கட்டுப்பாட்டை சவால் செய்த பெரிய அளவிலான போராட்டங்கள். மாறுபட்ட பிரச்சனைகள் இருந்தபோதிலும், இயக்கங்கள் அகிம்சை மற்றும் ஒத்துழையாமை ஆகியவற்றை மையமாகக் கொண்ட ஒரு ஒருங்கிணைந்த மூலோபாயத்தை உருவாக்கியது. கிலாபத் இயக்கம் முஸ்லிம் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதில் கவனம் செலுத்தியது மற்றும் இலக்குகளை அடைய வன்முறையற்ற தந்திரங்களைப் பயன்படுத்த முயன்றது. இக்காலகட்டத்தில் நடந்த போராட்டங்கள் இறுதியில் இந்தியா சுதந்திரம் பெறுவதற்கு உறுதுணையாக இருந்தன.

புதுமை கிட்டத்தட்ட எங்களைக் கொன்றுவிட்டது என்று தான் சொல்லவேண்டும். அம்மாடியோவ்! குலுக்கிவிட்டது எங்களை!

விலைமதிப்பற்ற கற்கள் பதிக்கப்பட்ட ஒரு பெரிய அரசவையில் நாங்கள் தரையிறங்கினோம், சுல்தானுக்கு கீழே ஒரு வரிசையில் சுமார் பதினைந்து அமைச்சர்கள் அமர்ந்திருந்தனர்.

அத்தையிடம் நான் கேட்டேன், “அத்தை, இது துருக்கி ஓட்டோமான் அவையா?”

அத்தையின் மௌன தலை அசைப்பில் நான் எங்கு இருக்கிறேன் என புரிந்து கொண்டேன். அப்போது புதுமை திடீரென நடுங்க ஆரம்பித்தது. நாங்களும் தான்.

அங்கு இருந்த வீரர்கள் கூச்சலிட்டனர், “ஊடுருவிகள்! ஊடுருவும் நபர்கள் அங்கே”.

மற்றொரு சிப்பாய் கூவினார், “ஒரு ஈட்டியை எறிந்து அவர்களைக் கொல்லுங்கள். அவர்கள் கண்டிப்பாக அந்த அரக்க ஆங்கிலேயர்களாக தான் இருக்க வேண்டும்.”

எங்கள் திசையில் ஒரு ஈட்டி வந்தது. மரணத்தின் வாயிலிற்குள் நடப்பது போல் உணர்ந்தேன்.

நான் கத்தினேன், “அத்தை, அத்தை. நீங்கள் என்னுடன் இருக்கிறீர்களா? ஏதாவது செய்யுங்கள். இல்லையெனில் நாம் இப்போது கொல்லப்படுவோம்.”

அப்போதுதான் அத்தை ஒரு கருப்பு பொத்தானை அழுத்தவும், ஈட்டி என் தலை வழியாக சென்றது.

“ஓ, ஓ”, நான் திரும்பி விழுந்தபோது கூச்சலிட்டேன். நான் கேள்வி கேட்கும் போது அத்தை எனக்கு உதவி செய்தார், “என்ன நடந்தது அத்தை? நான் கிட்டத்தட்ட கொல்லப்பட்டுவிட்டேன்.”

அத்தை, “இந்த இயந்திரத்தில் திடீரென எதோ கோளாறு சர்வேஷ். அதனால் தான் நாம் சில நொடிகள் இவர்கள் கண்ணிற்கு தென்பட்டோம். கவலை வேண்டாம். எல்லாம் சரியாகிவிட்டது” என்று கூறினார். ஆபத்தில்லை என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டு அந்தக் காட்சியைப் பார்க்கத் தொடங்கினேன்.

இப்போது காட்சிகள் மிகவும் வேகமாக மாறிக்கொண்டிருந்தன. எனக்கு கிட்டத்தட்ட ஒரு படம் போல இருந்தது.

முதலாம் உலகப் போரின் போது ஒட்டோமான் பேரரசு மத்திய சக்திகளுக்கு பக்கபலமாக இருந்தது மற்றும் அவர்கள் பெரும் தோல்வியை சந்தித்தனர். வெர்சாய்ஸ் உடன்படிக்கை போன்ற உடன்படிக்கைகள் ஒட்டோமான் பேரரசின் அதிகாரத்தின் கீழும் மக்கள் மீதான அதன் செல்வாக்கின் கீழும் பகுதிகளைக் குறைத்தன. ஆனால் மற்ற நாட்டு சக்திகள் சுல்தானின் அந்தஸ்தைப் பாதுகாப்பதாக உறுதியளித்தன.

இருப்பினும், அடுத்த ஆண்டில், Sèvres உடன்படிக்கையின் மூலம், பாலஸ்தீனம், சிரியா, லெபனான் மற்றும் ஈராக் போன்ற பிரதேசங்கள் ஒட்டோமான் பேரரசிலிருந்து எடுக்கப்பட்டன. 1920 செவ்ரெஸ் உடன்படிக்கை நேச நாடுகளுக்கும் ஒட்டோமான் பேரரசுக்கும் இடையிலான ஒரு ஒப்பந்தமாகும், இது அதிகாரப்பூர்வமாக பேரரசை அகற்றியது. அது மட்டும் இன்றி வட ஆபிரிக்கா மற்றும் மத்திய கிழக்கில் உள்ள பிரதேசங்களுக்கான உரிமைகோரல்களை கைவிட ஒட்டோமான் அரசை கட்டாயப்படுத்தியது.

ஆங்கிலேயர்களால் தங்கள் சொந்த வார்த்தையை ஏன் கடைப்பிடிக்க முடியவில்லை என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. எண்ணும்போதே எரிச்சலாய் இருந்தது. இந்த அழகில் அவர்கள் நம் இந்தியர்களை விட தங்களை உயர்ந்தவர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள். நாம் நம் உயிர் போனாலும் நாம் தந்த சத்தியத்தையும் வாக்கையும் காப்போம்.

மீண்டும் துருக்கி, முஸ்தபா கெமால் அதாதுர்க் தலைமையில் துருக்கிய தேசிய இயக்கம் என்ற புதிய இயக்கம் உருவானது. அந்த இயக்கம் லாசேன் உடன்படிக்கையுடன் செவ்ரெஸ் உடன்படிக்கையை ஒழித்தது, இது ஒரு சமாதான உடன்படிக்கையாகும், இது மோசமான முதலாம் உலகப் போரை முடித்த இறுதி ஒப்பந்தமாகும்.

1924 இல்துருக்கி குடியரசு கலிபாவின் நிலையை ஒழித்தது, இருப்பினும் இந்த கலிபார்கள் துருக்கி குடியரசின் நிலங்களுக்கு வெளியே வசிக்க அனுமதித்தது அரசு. ஆனால் இந்த கிலாஃபர்கள் அந்த வாய்ப்பைத் திட்டவட்டமாக நிராகரித்து அப்துல்மெஜித் என்ற நபருக்கு தங்கள் ஆதரவை வழங்கினர். கலீஃபாவின் பட்டத்தை ஹுசைன் பின் அலி குறுகிய காலத்திற்குக் கோரினார், பின்னர் அவரை 1925 இல் இப்னு சவுத் தோற்கடித்து வெற்றி பெற்றார்.

கலிபாவின் அநீதிக்கு குரல் கொடுத்து உலகெங்கிலும் எதிர்ப்புகள் எழுந்தன, மேலும் ஒரு பெரிய எதிர்ப்பு இந்தியாவில் இருந்தது. மௌலானா முகமது அலி ஜோஹர் போன்ற போராளிகள் கலிபாவை ஆதரித்ததற்காக பல ஆண்டுகள் சிறைவாசம் அனுபவித்தனர். இந்தியாவில் சகோதரர்கள் ஷௌகத் மற்றும் முஹம்மது அலி மற்றும் அபுல் கலாம் ஆசாத் ஆகியோரால் கிலாபத் அறிக்கை என்று அழைக்கப்படும் கலிபாவைப் பாதுகாப்பதற்கான பிரச்சாரம் தொடங்கப்பட்டது. கிலாஃபத் அறிக்கை 1920 இல் வெளியிடப்பட்டது, இந்த அறிக்கை அநீதியை மாற்றியமைக்கவும், கலீஃபாவின் பட்டத்தைப் பாதுகாக்கவும் மற்றும் ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிராக இந்தியாவில் ஒன்றிணைவதற்கு ஒரு கலங்கரை விளக்கமாகவும் செயல்பட்டது. போராட்டக்காரர்களை ஒன்று திரட்டுவதற்காக வங்காளத்திலும் கிலாபத் சமூகம் உருவாக்கப்பட்டது.

கிலாபத் தலைவர்களுக்கும் இந்திய தேசிய காங்கிரசுக்கும் இடையே தோழமை உருவானது. எனவே அவர்கள் கிலாபத் மற்றும் ஸ்வராஜ் ஆகிய இரண்டிற்காகவும் ஒரே பதாகையின் கீழ் போராடினர், இது பின்னர் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக மாறியது.

1914ல் ஆங்கிலேயர்கள் ஒட்டோமான் மக்களுக்கும் கலீப்பாவுக்கும் எதிராகப் போரை அறிவித்ததில் இருந்து இந்திய முஸ்லிம்களிடையே அதிகரித்து வரும் ஆங்கிலேயஎதிர்ப்பு உணர்வுகளை கிலாபத் பிரச்சினை வலுப்படுத்தியது. இந்திய தேசியவாத இயக்கத்தின் உறுப்பினர்கள் காந்தி, அலி சகோதரர்கள் மற்றும் இதர முக்கிய தலைவர்கள் மீது மக்களின் செல்வாக்கு அதிகரித்து வந்தது. இதனால் பீதியடைந்த ஆங்கிலேய அரசு விரைவாக பல வழக்குகள் இட்டு இந்த தலைவர்களைக் கைது செய்தது.

பஞ்சாப் கிலாபத் இந்த சூழலில் தலைமையேற்று போராட்டத்தில் முன்னணி பாத்திரத்தை வகித்தது. அவுஜ்லா, குர்த் போன்ற கிராமங்களைச் சேர்ந்த மக்கள் முக்கிய பங்களிப்பாளர்களாக மாறினர், இது ஆங்கிலேயர்களுக்கு அதிக பயத்தை ஏற்படுத்தியது.

இறுதியில், காங்கிரஸ், கிலாபத் போராட்டங்கள் மற்றும் முஸ்லீம் லீக் ஆகியவற்றில் அதன் உறுப்பினர்கள் பங்கேற்க வேண்டியிருந்ததால், கிலாபத் இயக்கம் அதன் நிலையை இழந்தது.

முஸ்தபா கெமால் பாஷா ஓட்டோமான் முடியாட்சியைத் தூக்கியெறிந்து, மக்களுடன் கைகோர்த்து ஒரு குடியரசை நிறுவியபோது இந்த இயக்கம் முற்றிலுமாய் சிதைந்தது. கலீஃபாவின் பங்கு ஒழிக்கப்பட்டது. இந்த இயக்கம் முற்றிலும் இருளில் மூழ்கியது.

இந்த சமயத்தில் காந்திஜி 1922 இன் தொடக்கத்தில் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை நிறுத்தினார். அலி சகோதரர்கள் முஸ்லிம் லீக்கில் இணைந்தனர். அவர்கள் பின்னர் முஸ்லீம்களின் லீக்கின் வளர்ச்சியில் பெரும் பங்காற்றுவார்கள். முஸ்லீம்களின் லீக் பாகிஸ்தான் இயக்கம் தோன்றுவதற்கும் இந்தியாவின் பிளவுக்கும் வழிவகுக்க தொடங்கியது.

எனக்கு நெஞ்சில் பாரமாய் இருந்தது. எனக்கு மட்டும் அப்பொழுது சக்தி இருந்தால் நான் அந்த முஸ்லீம் லீகின் வளர்ச்சியை தடுத்து இருந்திருப்பேன்.

துருக்கி கிலாபத் இயக்கத்தை ஒழித்த பிறகு, கலிபாவின் தலைவிதியையும் அதன் எதிர்காலத்தையும் தீர்மானிக்க 1931 இல் ஜெருசலேமில் கலிபா மாநாடு நடைபெற்றது.

இன்றும், அலி சகோதரர்கள் பாகிஸ்தானின் ஸ்தாபக தந்தைகளாகக் கருதப்படுகிறார்கள், மேலும் ஆசாத், டாக்டர் அன்சாரி மற்றும் ஹக்கீம் அஜ்மல் கான் ஆகியோர் இந்தியாவில் தேசிய ஹீரோக்களாகக் கொண்டாடப்படுகிறார்கள், இது இந்தியாவின் பன்முகத்தன்மை மற்றும் அதிகாரமளிப்பை ஊக்குவிக்கிறது.

காலனித்துவ இயக்கம் உலகின் பல்வேறு பகுதிகளுடன் இணைந்திருந்தது என்றும், இந்தியா தனது வெளியுலக உறவுகளின் மூலமும் சுதந்திரம் அடைய முடிந்தது என்ற எண்ணம் என் மனதில் தோன்றியுள்ளது.

இந்த சம்பவங்கள் என் நினைவில் பதிந்துள்ளன. மெதுவாக நாங்கள் புதுமையில் சேமித்து வைத்திருந்த சில தின்பண்டங்களை பசியில் வாடிய வயிற்றுக்கு தீனி போட ஆரம்பித்தோம். எங்கள் சிற்றுண்டி நேரத்தில் நல்ல சிப்ஸ், இனிப்பு மற்றும் சில ஆரஞ்சு ஜூஸ் இருந்தது. திருப்தியாய் உண்டு பின் அத்தையிடம் கேட்டேன், “அடுத்து எங்கே?”

“CD” என்று பெயரிடப்பட்ட பொத்தானை அத்தை கிளிக் செய்தார்கள். அடுத்த இலக்கை நோக்கி கிளம்பினோம்!!!